<<  ရှေ့သို့

ပြကွက်(၉)တွင် ပြသထားသောပစ္စည်းများ



ကျမ်းအမည် ရွှေဆံတော်သမိုင်း
ကျမ်းပြုသူ ဆရာတော်ဦးမေဓါရေးသားပြုစုသည်
ကျမ်းပြီးနှစ် သာသနာတော်နှစ် (၂၃၈၉ ခုနှစ်)၊တပေါင်းလပြည့်ကျော်(၈)ရက်
ပေအမျိုးအစား ပေကြမ်း
စာကြောင်းအရေအတွက် ၉ကြောင်း
စာမျက်နှာ (-)အင်္ဂါ(၈၇)ချပ်(က-ဝ)
အရွယ်အစား ၅၀x၆စင်တီ
တိုက်ပိုင်အမှတ် ၂၀၂၂/၂၁/၁
ကျမ်းစကား နမောတဿ ဘဂဝါတော အရဟတော သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။ ။လူသုမ္ပားတို့၏ ပတ္တမြားဥသျှောင်၊ ကြင်ဖြစ်တော်မူသောမြတ်စွာဘုရားသဉ်။

ပေစာတွင်ပါရှိသောအကြောင်းအရာများအားဘာသာပြန်ဆိုခြင်း


စဉ် အက္ခရာစဉ် ဘာသာပြန်ဆိုချက်
၅၁ဗျဲ (ကျော)စတ္တာရော သဟာရိကေ ပရိဝုတ္တော၊ ဧရာပထော နာမ၊ နဂရာဇာ မနုဿဝဏ္ဏ မာပေတွာ ပဉ္စပတိ ဌိထေန၊ အစလိ ကမ္မကတွာ၊ ဘဂဝန္တံ၊ အဟံသုကုနိဘန္တေ၊ အမှေဟိအဇ္ဇပဌာယ၊ အဘိဝါဒန ပစ္စုပ္ပဌာနံ၊ ကာထပ္ပန္တိ၊ ဧကနောဘန္တေ၊ ပရိစရိ၊ တပ္ပဌာနံ၊ တိဌတိ၊ ဝဒန္တာ နအထခေါ ဘဂဝါ၊ သိသံပရာစမ သိစတ္တာ ရိကေသဟတ္ထ
၅၂ဗျော (ဝမ်း)ရွှေလက်တော်၌ ငြိ၍ပါ၏၊ ဥဏ္ဏလုံမွေရှင်ကို၊ သမ္ဘုလ္လဘီလူးအား အပ်ပေးတော်မူ၏၊ သမ္ဘုလ္လဘီလူးလည်း။ ရွှေကြုတ်ဖြင့် ခံလေ၏။ ထို့နောက် လက်ဝဲလက်တော်ဖြင့်၊ ချက်တော်ကိုသပ်တော်မူလျှင်၊ သုပုပ္ပိက ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကုမုဒဟူ၍လည်ကောင်း၊ ပဒုမ္မဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပုဏ္ဏရိက ဟူ၍လည်းကောင
၅၃ဗျော (ကျော)တော် ဓာတ်မြတ်တို့ကို၊ လဘိတွာ၊ ရ၍၊ အမထေနေဝ၊ အမြိုက်ရေဖြင့်၊ ဘိသိတ္တာဝိယ၊ သွန်းလောင်း ဘိသကဲ့သို့၊ ယတ္ထာဒုတ္ထာ၊ နှစ်လိုဝမ်းသာသည်ဖြစ်၍ ဘဂဝံန္တံ၊ မြတ်စွာဘုရားကို ဝန္ဒိထွာ၊ ရှိခိုးဦး၍၊ ဓာတုယော၊ ဓာတ်တော်တို့ကို၊ သုဝဏ္ဏ ဇင်္ဂါရေန၊ ရွှေပန်းတောင်း၌လျှင်၊ ပက္ခိပိတွာ
၅၄ဗျော် (ဝမ်း)ထိုအခါ၊ ဧရာပထ နဂါးမင်းလည်း၊ မြတ်စွာဘုရားကို၊ ဤသို့နားတော်လျှောက်ပေ၏။ အရှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်တို့ နေရာဖြစ်သော၊ ရှစ်သောင်းလေးထောင်နက်သော၊ မဟာသမုဒ္ဒရာ ရတနာမြတ်ဖြစ်ပြီးသော၊ တစ်ယူဇနာရှိသော စေတီကြီးကို တည်လုပ်ကိုးကွယ်ပါအံ့ဟု လျှောက်တောင်းပန်သော်၊ နဂါးမင်း၏ ဆံတော်
၅၅ဗျော် (ကျော)ရင်အုပ်တော်အစုံ၌ တစ်ဖက်ရှစ်ချောင်းစီလောက်သော သက္ကဿ၊ မကုဋ ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သိကြား ဥသျှောင်များရှင်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ရှိတော်မူသော၊ သိကြားဥသျှောင် မွေရှင်တော်အမည်ရှိတော်မူသော၊ လက်ယာတစ်ချောင်း လက်ဝဲတစ်ချောင်း၊ ရင်အုပ်တော်နှစ်ဖက်၌ အစုံဖြစ်သော၊ သိကြားဥသျှောင် မွေရှင
၅၆ဘျ (ဝမ်း)ယောဝပ္ပတော၊ ထိုတောင်သည်၊ ကထာဂတာနံ၊ လာခြင်းကောင်းသော၊ သမ္မာသဗုဒ္ဓံ၊ မိမိအလိုလို သစ္စာလေးပါးတရားကို ကောင်းစွာသိတော်မူသော၊ ကုက္ကုသန္တော၊ ကကုဿန်မြတ်စွာဘုရားသည်၊ ဓမ္မဒေသနဘိက္ခုနံ၊ ဓမ္မဒေသနရဟန်းသည်၊ ယာစိတေန၊ တောင်းပန်အပ်သည်ဖြစ်၍၊ မဟေသိနံ၊ ကက္ကုသံ၊ မြတ်စွာဘုရားသ
၅၇ဘျ (ကျော)မြတ်စွာဘုရားသည်၊ တင်္ခနညေဝ၊ ထိုခဏ၌လျှင်၊ သပ္ပညုတ ပရစိတ္တဝဇီနနာညာဏေန သဗ္ဗညုတ ဉာဏ်တော်၊ ပရိစိတ္တ ဝဇီနဉာဏ်တော်ဖြင့် ဇာနိတွာသိ၍ သောယက္ခာ အိုတောင်စောင့်နတ် ဘီလူးတို့ တုမှေ သင်တို့သည်၊ အတ္တနောဌာနံ မိမိတို့၏နေရာအရပ်တို့၌ စေတီယံ စေတီကို မာပတိဌာပေတိ တည်ခြင်းငှာ အလ
၅၈ဘျာ (ဝမ်း)သုဒဿနဂီရိမှိ ထိုသုဒဿနတောင်၌ စေတိယံ စေတီကို အာကာသိ ပြု၏။ အမှာက ဂေါတမေ ငါတို့ အရှင်ဂေါတမမြတ်စွာဘုရားသည် နိသိဒနေန နိသိဒတိုင်းနှင့် သဟ တကွ ကေသလောမိကော ဆံတော် မွေရှင်တို့ကို ဒဿတိ ထာပနာတော်မူပေ၏။ အဟံ ငါ ဘုရားသည် ပုရာပုပ္ပေပုပ္ပေဘုသံ ရှေးအလောင်း ဖြစ်သောအခါ အာသန
၅၉ဘျာ (ကျော)စေတီယံ စေတီကို အာကာသိ ပြုစုတည်ထောင်တော်၏ တထာပရံ ထိုနောက်၌၊ ဒီဝဒက္ခေါ ဆီမီတန်းဆောင်သဖွယ်ဖြစ်တော်မူသော ဝိနာယံကော ဝေနေယျသတ္တဝါတို့ကို ဆုံးမတော်မူတတ်ထသော နာထော သုံးလုသနင်းတရားမင်းဖြစ်တော်မူသော ကဿဖေါနာမ ကဿဖမြတ်စွာဘုရားသည် ဣမသုဒဿနဂီရိ ဤသုဒဿနဂီရိတောင်ရံ၌ မန္ထသရေ
၆၀ဘျား(ဝမ်း)ထိုဝါးကားဘုရား ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ အဂ္ဂသာဝက စကြာမင်းတို့မှရထိုက်သည်။ ပုပ္ပလတ္တဝါဝလ္လိ လတ္တိဝါ နာနာရ ထနလတ္ထိဝါ ကိန္နရာလတ္ထိနဝါ၊ ယက္ခလတ္ထိဝါ၊ နာနာဝဏ္ဏဝါ၊ ဤမော်ကွန်း၍ ဝါးခုနစ်ပါးတို့သည် ပါရာဇိကအဋ္ဌကထာ၌ ပုပ္ပလတ္ထိ ထာလလတ္တိ သကုနလတ္တိဟူ၍ ဤသုံးပါးသာရှိ၏ ထိုအတောင်
 <<